Η δυνατότητα ανάκλησης απόφασης ασφαλιστικών μέτρων κατά 697 ΚΠολΔ

Το άρθρο 697 ΚΠολΔ, όπως τροποποιήθηκε με το Ν. 4335/2015, παρέχει την δυνατότητα ανάκλησης της απορριπτικής απόφασης επί ασφαλιστικών μέτρων από το δικαστήριο της κύριας υπόθεσης, διαρκούσης της εκκρεμοδικίας, ως αντιστάθμισμα στην απαγόρευση ενδίκων μέσων κατ’ άρθρο 699 ΚΠολΔ στην διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων. Μάλιστα η συγκεκριμένη διάταξη δεν απαιτεί την μεταβολή των πραγμάτων, όπως στην περίπτωση του άρθρου 696 παρ. 3 ΚΠολΔ. Ο λόγος που αναγνωρίζεται στο δικαστήριο της κύριας υπόθεσης διευρυμένη εξουσία ανάκλησης ή μεταρρύθμισης των αποφάσεων ασφαλιστικών μέτρων οφείλεται στη νομοθετική σκέψη ότι το δικαστήριο αυτό έχει την πλήρη εποπτεία του νομικού και πραγματικού υλικού της υπόθεσης και θα πρέπει να έχει την δυνατότητα να ανακαλεί ή να μεταρρυθμίζει τις αποφάσεις ασφαλιστικών μέτρων, είτε δέχονται είτε απορρίπτουν την αίτηση, όταν διαπιστώνει ότι υπάρχουν νομικές ή ουσιαστικές πλημμέλειες, κάμπτοντας με τον τρόπο αυτό το προσωρινό δεδικασμένο των εν λόγω αποφάσεων.
Ωστόσο, το δικαστήριο της κύριας υπόθεσης, το οποίο επιλαμβάνεται διαρκούσης της εκκρεμοδικίας, έχει την δυνατότητα να αξιολογήσει την απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων για πρώτη φορά κατά την συζήτηση της κύριας υπόθεσης και όχι με την έναρξη της εκκρεμοδικίας, αφού κατά τον χρόνο εκείνο, ήτοι της συζήτησης, έχει πρόσβαση στο σύνολο του υλικού της δικογραφίας για να μπορέσει να εκτιμήσει και να διαπιστώσει με τον ορθό τρόπο εάν υφίστανται πλημμέλειες στην απόφαση αυτή. Ειδικά, δε, στην περίπτωση της τακτικής διαδικασίας, όπως αυτή τροποποιήθηκε και διαμορφώθηκε μετά το Ν. 4335/2015, η συζήτηση της αγωγής οριοθετείται καταρχάς από την κατάθεση των προτάσεων – και σε δεύτερο χρόνο των αμοιβαίων αντικρούσεων – σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 237 ΚΠολΔ.
Επιπρόσθετα, η διάταξη του άρθρου 696 παρ. 3 ΚΠολΔ διατηρεί την εξουσία του δικαστηρίου των ασφαλιστικών μέτρων να ανακαλεί ή να μεταρρυθμίζει τις αποφάσεις του κατά την διάρκεια της εκκρεμοδικίας της κύριας υπόθεσης και έως την πρώτη συζήτηση της αγωγής που αφορά σε αυτήν (την κύρια υπόθεση). Ως εκ τούτου, και δεδομένου ότι η εξουσία του δικαστηρίου των ασφαλιστικών μέτρων με εκείνη του δικαστηρίου της κύριας υπόθεσης «τρέχουν» παράλληλα, θα πρέπει μάλλον να γίνεται συσταλτική ερμηνεία της διάταξης του άρθρου 697 ΚΠολΔ. Κατ’ αυτό τον τρόπο αυτό το δικαστήριο της κύριας υπόθεσης έχει την ευχέρεια να επιλαμβάνεται επί του αιτήματος ανάκλησης ή μεταρρύθμισης χωρίς τον περιορισμό της μεταβολής των πραγμάτων, μετά, όμως, την κατάθεση των προτάσεων, ή και μεταγενέστερα κατά την διάρκεια της εκκρεμοδικίας, ώστε αφενός να υπάρχει πλήρης εποπτεία του νομικού και πραγματικού υλικού της υπόθεσης και αφετέρου να μην καταστρατηγείται η διάταξη του άρθρου 696 παρ. 3 ΚΠολΔ, ιδίως στην περίπτωση που το δικαστήριο της κύριας υπόθεσης είναι ισόβαθμο με το δικαστήριο που εξέδωσε την απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων.